Leishmaniosis
transmitted by sand fly
Leishmaniosis
Canine visceral leishmaniosis is caused by Leishmania infantum, a pathogen transmitted by phlebotomine sand flies. The transmission mainly occurs when these small (2mm) flies bite and take blood from dogs or humans. Other routes of transmission are possible including reproduction and blood transfusion. In dogs, the clinical signs of this disease are very complex: general signs such as fever, weakness, loss of appetite and weight loss, skin lesions, eye problems, renal issues. When dogs are affected by leishmaniosis, the signs may take several months or even years to appear. During this subclinical phase, dogs are easier to manage for the veterinarian. That’s why early detection is crucial. The treatment is long-life, to improve life’s quality and expectancy.
As leishmaniosis is easier to prevent than to treat, recommendations, especially in endemic areas, have been established:
• The combination of a repellent parasiticide with proven efficacy against sand flies all year round, plus considering vaccination as advised by your veterinarian.
• Reduce sand flies favorite developing sites near your home, such as organic material like compost, bins, woodpiles.
• Keep your dog indoor from dusk to dawn.
Geographical distribution
Canine leishmaniosis is mainly present in warm zones where the insect vectors are active. The geographical distribution is constantly evolving on the world map, with the emergence of new endemic and peri-endemic areas because of globalization and climate changes.
To know if you live or if you plan to travel with your dog in a leishmaniosis endemic area, check with the real-time leishmaniosis dog's map.
Discover more about the epidemiology of leishmaniosis and how the distribution of leishmaniosis is changing on the map with Pr. Guadalupe Miró (Complutense University of Madrid, Spain).
Leishmaniosis map
Informacje zawarte na niniejszej Stronie internetowej udostępniane są w stanie w jakim są dostępne, a Ceva nie udziela żadnych zapewnień ani gwarancji, wyrażonych lub dorozumianych, w tym, lecz nie wyłącznie, zapewnień lub gwarancji dotyczących dokładności, rzetelności, jakości, aktualności, terminowości, dostępności, poprawności czy kompletności tych informacji.Nic na niniejszej Stronie internetowej nie stanowi, ani nie ma na celu stanowienia, żadnego rodzaju porady. W przypadku potrzeby uzyskania porady, Użytkownik powinien zwrócić się do odpowiedniego profesjonalisty.Użytkownik korzysta z niniejszej Strony internetowej na swoje wyłączne ryzyko.W maksymalnym zakresie dopuszczalnym przez prawo, Ceva nie ponosi żadnej odpowiedzialności za wszelkie straty lub szkody (między innymi straty lub szkody specjalne, uboczne lub wynikowe) wynikające w jakikolwiek bezpośredni lub pośredni sposób z korzystania przez Użytkownika z informacji zawartych na niniejszej Stronie internetowej lub opierania się na nich, łącznie ze wszelkimi stratami, szkodami lub kosztami wynikającymi między innymi, lecz nie wyłącznie, z wszelkich defektów, błędów, niedoskonałości, pomyłek, czy niedokładności związanych z niniejszą Stroną internetową i jej zawartością. Wszystkie materiały publikowane na niniejszej Stronie internetowej sa aktualne na dzień ich publikacji. Ceva nie jest w żaden sposób zobowiązana do aktualizacji infromacji lub materiałów udostępnianych na niniejszej Stronie internetowej. Ceva może zmieniać informacje, materiały i zawartość podstron Strony internetowej w dowolnym czasie i bez wcześniejszego ostrzeżenia.
Dowiedz się więcej o chorobach
Babeszjoza (Babesia spp.)
Babeszjoza psów to choroba wektorowa wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Babesia.
Pasożyty te przenoszone są głównie przez kleszcze.
Przyczyną zarażenia mogą być różne gatunki Babesia i mogą wymagać innego protokołu terapeutycznego.
Rozprzestrzenianie się poszczególnych gatunków jest silnie związane z rozprzestrzenianiem się ich wektorów, czyli danych gatunków kleszczy.
Na przykład, w Europie B. canis jest przenoszona przez kleszcze z gatunku Dermacentor i w ostatnim czasie rozprzestrzenia się w kierunku północnym.
Borelioza z Lyme (Borrelia spp.)
Borelioza psów (choroba z Lyme) to choroba wektorowa wywoływana przez bakterie Borrelia spp. przenoszone przez kleszcze z rodzaju Ixodes.
W zależności od lokalizacji geograficznej chorobę mogą przenosić różne gatunki Borrelia.
Na przykład, podczas gdy w Ameryce Południowej występuje jedynie B. burgdorferi sensu stricto, to w Europie psy narażone są na zarażenie wieloma innymi gatunkami kleszczy.
Psy nie są kompetentnym rezerwuarem dla patogenu, ale odzwierciedlają ryzyko infekcji dla ich właścicieli.
Dirofilarioza skórna (Dirofilaria repens)
Dirofilarioza skórna psów to zoonotyczna choroba wektorowa wywoływana przez nicienie Dirofilaria repens.
Pasożyty te przenoszone są przez komary podczas wkłucia, a głównym rezerwuarem są psowate.
Mimo że choroba ta nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia, jest ona zoonozą.
Nicień sercowy (Dirofilaria immitis)
Nicień sercowy to wektorowa choroba zagrażająca życiu psów, wywoływana przez nicienia Dirofilaria immitis.
Pasożyt jest przenoszony przez komary podczas wkłucia.
Pomimo licznych starań prewencyjnych, choroba rozprzestrzenia się w wielu rejonach świata.
Leiszmanioza (Leishmania spp.)
Leiszmanioza trzewna psów jest chorobą wektorową wywoływaną przez pierwotniaki Leishmania infantum.
Mimo że do zarażenia może dojść również innymi drogami, pasożyty te przenoszone są zazwyczaj poprzez ugryzienia drobnych moskitów (Phlebotominae).
Jest to poważna choroba zoonotyczna rozpowszechniająca się na całym świecie.
Anaplazmoza (Anaplasma phagocytophilum)
Anaplazmoza psów, zwana również gorączką odkleszczową, jest chorobą przenoszoną przez kleszcze wywołaną przez bakterie wewnątrzkomórkowe (Anaplasma phagocytophilum or A. platys).
Patogen ten jest przenoszony przez kleszcze Ixodes. Pierwsze objawy można zaobserwować po inkubacji od 1 do 2 tygodni po ukąszeniu zakaźnym.
Erlichioza (Ehrlichia spp.)
Erlichioza psów jest chorobą przenoszoną przez kleszcze, wywołaną przez bakterie wewnątrzkomórkowe (Ehrlichia spp.). Patogen ten jest zwykle przenoszony przez kleszcze Rhipicephalus sanguineus. Transmisja może nastąpić w ciągu pierwszych 3 godzin inwazji kleszczy. Objawy kliniczne mogą być poważne, a zapobieganie przez kontrolę kleszczy jest najlepszą opcją.