Lyme disease or Lyme borreliosis
transmitted by ticks
Lyme disease or Lyme borreliosis
Lyme disease or Lyme borreliosis is an infectious vector-borne disease caused by the bacteria Borrelia spp. This bacteria can be transmitted to humans, dogs and other animals by ticks called Ixodes. Within the first hours of the tick bite, Borrelia gets into the blood of the dog and spreads to different organs.
Canine Lyme disease may remain silent (just like in humans) or cause general signs like fever, loss of body weight, anorexia, weakness and orthopedic signs like intermittent lameness or joint swelling. Renal signs are uncommon. In rare cases, heart or neurological disorders may occur. Most dogs are expected to recover. Nevertheless, diagnosis and treatment are expensive, long and demanding for pet parents, justifying strong prevention strategy.
Protect your dog with a combination of preventive measures:
• Reducing the dog exposure to tick bites: carefully check the possible presence of ticks on your dog after every walk and remove them with care as soon as possible.
• Use a product that repels and kills ticks with proven efficacy.
• Discuss about vaccination with your veterinarian.
Geographical distribution
The geographical distribution of Lyme disease includes today temperate climate areas such as countries in the northern hemisphere: United States of America, Canada and Europe. The epidemiology of Lyme disease in canine patient is key for One Health as dogs can play the role of sentinel.
You can evaluate the level of risk in your area in order to protect your dog accordingly; you can stay up-to-date on your local situation and check which are high risk areas for Lyme disease thanks to the real-time Lyme disease map!
Discover more about canine Lyme disease with Pr. Laura Kramer (University of Parma – Italy).
Lyme disease or Lyme borreliosis map
Informacje zawarte na niniejszej Stronie internetowej udostępniane są w stanie w jakim są dostępne, a Ceva nie udziela żadnych zapewnień ani gwarancji, wyrażonych lub dorozumianych, w tym, lecz nie wyłącznie, zapewnień lub gwarancji dotyczących dokładności, rzetelności, jakości, aktualności, terminowości, dostępności, poprawności czy kompletności tych informacji.Nic na niniejszej Stronie internetowej nie stanowi, ani nie ma na celu stanowienia, żadnego rodzaju porady. W przypadku potrzeby uzyskania porady, Użytkownik powinien zwrócić się do odpowiedniego profesjonalisty.Użytkownik korzysta z niniejszej Strony internetowej na swoje wyłączne ryzyko.W maksymalnym zakresie dopuszczalnym przez prawo, Ceva nie ponosi żadnej odpowiedzialności za wszelkie straty lub szkody (między innymi straty lub szkody specjalne, uboczne lub wynikowe) wynikające w jakikolwiek bezpośredni lub pośredni sposób z korzystania przez Użytkownika z informacji zawartych na niniejszej Stronie internetowej lub opierania się na nich, łącznie ze wszelkimi stratami, szkodami lub kosztami wynikającymi między innymi, lecz nie wyłącznie, z wszelkich defektów, błędów, niedoskonałości, pomyłek, czy niedokładności związanych z niniejszą Stroną internetową i jej zawartością. Wszystkie materiały publikowane na niniejszej Stronie internetowej sa aktualne na dzień ich publikacji. Ceva nie jest w żaden sposób zobowiązana do aktualizacji infromacji lub materiałów udostępnianych na niniejszej Stronie internetowej. Ceva może zmieniać informacje, materiały i zawartość podstron Strony internetowej w dowolnym czasie i bez wcześniejszego ostrzeżenia.
Dowiedz się więcej o chorobach
Babeszjoza (Babesia spp.)
Babeszjoza psów to choroba wektorowa wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Babesia.
Pasożyty te przenoszone są głównie przez kleszcze.
Przyczyną zarażenia mogą być różne gatunki Babesia i mogą wymagać innego protokołu terapeutycznego.
Rozprzestrzenianie się poszczególnych gatunków jest silnie związane z rozprzestrzenianiem się ich wektorów, czyli danych gatunków kleszczy.
Na przykład, w Europie B. canis jest przenoszona przez kleszcze z gatunku Dermacentor i w ostatnim czasie rozprzestrzenia się w kierunku północnym.
Borelioza z Lyme (Borrelia spp.)
Borelioza psów (choroba z Lyme) to choroba wektorowa wywoływana przez bakterie Borrelia spp. przenoszone przez kleszcze z rodzaju Ixodes.
W zależności od lokalizacji geograficznej chorobę mogą przenosić różne gatunki Borrelia.
Na przykład, podczas gdy w Ameryce Południowej występuje jedynie B. burgdorferi sensu stricto, to w Europie psy narażone są na zarażenie wieloma innymi gatunkami kleszczy.
Psy nie są kompetentnym rezerwuarem dla patogenu, ale odzwierciedlają ryzyko infekcji dla ich właścicieli.
Dirofilarioza skórna (Dirofilaria repens)
Dirofilarioza skórna psów to zoonotyczna choroba wektorowa wywoływana przez nicienie Dirofilaria repens.
Pasożyty te przenoszone są przez komary podczas wkłucia, a głównym rezerwuarem są psowate.
Mimo że choroba ta nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia, jest ona zoonozą.
Nicień sercowy (Dirofilaria immitis)
Nicień sercowy to wektorowa choroba zagrażająca życiu psów, wywoływana przez nicienia Dirofilaria immitis.
Pasożyt jest przenoszony przez komary podczas wkłucia.
Pomimo licznych starań prewencyjnych, choroba rozprzestrzenia się w wielu rejonach świata.
Leiszmanioza (Leishmania spp.)
Leiszmanioza trzewna psów jest chorobą wektorową wywoływaną przez pierwotniaki Leishmania infantum.
Mimo że do zarażenia może dojść również innymi drogami, pasożyty te przenoszone są zazwyczaj poprzez ugryzienia drobnych moskitów (Phlebotominae).
Jest to poważna choroba zoonotyczna rozpowszechniająca się na całym świecie.
Anaplazmoza (Anaplasma phagocytophilum)
Anaplazmoza psów, zwana również gorączką odkleszczową, jest chorobą przenoszoną przez kleszcze wywołaną przez bakterie wewnątrzkomórkowe (Anaplasma phagocytophilum or A. platys).
Patogen ten jest przenoszony przez kleszcze Ixodes. Pierwsze objawy można zaobserwować po inkubacji od 1 do 2 tygodni po ukąszeniu zakaźnym.
Erlichioza (Ehrlichia spp.)
Erlichioza psów jest chorobą przenoszoną przez kleszcze, wywołaną przez bakterie wewnątrzkomórkowe (Ehrlichia spp.). Patogen ten jest zwykle przenoszony przez kleszcze Rhipicephalus sanguineus. Transmisja może nastąpić w ciągu pierwszych 3 godzin inwazji kleszczy. Objawy kliniczne mogą być poważne, a zapobieganie przez kontrolę kleszczy jest najlepszą opcją.